Christelijke Rock

Toen rockmuziek populair werd bij de jongeren in 1950 werd het niet echt positief ontvangen door de meeste traditionele christenen. Alhoewel vroege rockmuziek vaak werd beïnvloed door country en gospelmuziek (muziekgenre in de christelijke muziek).

In 1952 beschreef Archibald Davison de sound van traditionele christelijke muziek en waarom mensen die in het christendom geloven niet zouden kunnen houden van rock muziek: "... a rhythm that avoids strong pulses; a melody whose physiognomy is neither so characteristic nor so engaging as to make an appeal in its own behalf; counterpoint, which cultivates long-breathed eloquence rather than instant and dramatic effect; a chromaticism which is at all times restricted in amount and lacking in emotionalism; and modality which creates an atmosphere unmistakably ecclesiastical."

Door zijn woorden is het gemakkelijk om te zien hoe verschillende deze twee genres zijn en religieuze mensen zagen rockmuziek toen meer als een bedreiging.

In de jaren 60 werd rockmuziek meer artistiek en werd het wereldwijd populair. In 1966 kwam John Lennon van The Beatles, beschouwd als een van de meest populaire en invloedrijke rockbands van hun tijd, in de problemen toen hij onschuldig spottend zijn mening uitte, namelijk dat het Christendom stervende was en dat The Beatles populairder is dan Jezus.

The Rolling Stones hadden in die tijd het lied Sympathy for the Devil uitgebracht, een lied die uit het oogpunt van Satan was geschreven. Door deze gebeurtenissen ging christenen zich nog meer keren tegen rockmuziek.

Een van de eerste bands die christelijke rock speelde was een Zuid-Californische garage rockband, The Crusaders. Hun album Make a Joyful Noise with Drums and Guitars die uitkwam in 1966 wordt gezien als een van de eerste gospel rock releases. Mind Garage werd ook gezien als een van de eerste christelijke rockbands met het nummer Electric Liturgy. Beide opnames kwamen na het rock LP I Like Gods Style, geschreven en uitgevoerd door de 16 jairge Isabel Baker.

Larry Norman wordt vaak omschreven als ‘de vader van de christelijk rochmuziek’ en in zijn latere jaren ‘de grootvader van de christelijke rock’. Hij had in 1969 Upon This Rcok opgenomen en uitgebracht, de eerste commercieel uitgebrachte Jesus rock album. Zijn lied Why Should the Devil Have All the Good Music? heeft zijn mening en zijn zoektocht naar de christelijke rockmuziek samengevat.

Veel van de populaire jaren 90 christelijke bands werden gezien als Christelijke alternatieve rock.

Later in 1990 en 2000 werd christelijke rockmuziek steeds meer normaler, dit kwam onderandere door de bands Skillet en Thousand Foot Krutch, RED en Fireflight.

Vroeger werd rockmuziek verworpen door de reguliere christelijke kerken, maar wordt nu door sommigen gezien als een middel om nieuwe gelovige voor zich te winnen.